به گزارش خبرگزاری توانیر، مهدی مسائلی طی یادداشتی با عنوان "چرا بیشتر مشارکت نمی‌کنید؟" نوشت: لزوم بیشتر شدن مشارکت سندیکایی در شرایط بلاتکلیفی اقتصادی که پایداری به تاب‌آوری رسیده است برای اعضا، ضروری به نظر می‌رسد و پاسخ به سوال «چرا بیشتر مشارکت نمی‌کنید؟» بسیار مهم خواهد بود.
دبیر سندیکای صنعت برق ایران در بخشی از این یادداشت به قوانین پنج‌گانه توسعه فردی و سیستمی اشاره کرد و افزود: حتماً شنیده و خوانده‌اید که تجربه بدترین معلم است چرا که اول امتحان می‌گیرد و سپس درس می‌دهد. جایی که اگر سندیکای صنعت برق ایران را حتی نه یک تشکل بلکه یک باشگاه و کلوپ فرض کنیم، شکل‌گیری گفتگوهای یک عضو با هم صنفان و هم رسته‌ها، انتقال تجارب را می‌تواند بطور عملی فراهم سازد. از این رو لزوم بیشتر شدن مشارکت سندیکایی در شرایط بلاتکلیفی اقتصادی که پایداری به تاب‌آوری رسیده، برای اعضا ضروری به نظر می‌رسد و پاسخ به سوال «چرا بیشتر مشارکت نمی‌کنید؟» بسیار مهم خواهد بود.
چرا بیشتر مشارکت نمی‌کنید در پاسخ به استعلام ردیف‌های فهارس بها؟ چرا بیشتر مشارکت نمی‌کنید در اعلام مطالبات؟ چرا بیشتر مشارکت نمی‌کنید در اعلام اولویتهای مورد درخواست از سندیکا؟ چرا بیشتر مشارکت نمی‌کنید در کمیته‌های تخصصی؟ چرا بیشتر مشارکت نمی‌کنید در بروزرسانی اطلاعات شرکت متبوعتان در سندیکا؟ اصلاً چرا بخشی (حتی پنج دقیقه) از وقت کاری خودتان را در محل سندیکا سپری نمی‌کنید؟ (هر روز سندیکا، اگرچه، کوتاه) چرا تجارب روزمره کسب و کاری خودتان را در گروه سندیکا بیشتر به اشتراک نمی‌گذارید؟
با توجه به نقشی که سندیکا بعنوان حلقه واسط بین بخش خصوصی و حاکمیت می تواند ایفا کند و نقشی که تاکنون ایفا کرده، افزایش مشارکت در سندیکا قطعاً رسیدن به اتفاق نظر را آسان‌تر و رسیدن به اتحاد و تک صدایی را هموارتر خواهد ساخت.
بخشنامه جبرانی نرخ ارز از ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۳، بخشنامه مقطوع‌سازی ضریب بیمه قراردادهای PC و EPC، تعیین تکلیف ضریب بیمه قراردادهای خرید و فروش، قرارداد تیپ خرید شرکت‌های برق منطقه‌ای و شرکت‌های توزیع و قیمت‌دار شدن پنج فهارس بهای تخصصی برق، گوشه‌ای از تلاش‌های سندیکا در راستای کاهش ریسکهای کسب و کار اعضا بوده است.
تمامی اتفاقات خوبی که در قالب بخشنامه و دستورالعمل حاصل شده‌اند، بدلیل وجود نقطه کانونی بنام سندیکا و مشارکت اعضا در آن بوده است. سندیکا در چند دوره اخیر صرفاً بدنبال نامه‌نگاری و برگزاری جلسات فاقد نتیجه و دستاورد نبوده بلکه در راستای وظیفه ذاتی خود یعنی اثربخشی در بهبود محیط کسب و کار عمل کرده است.
مذاکره و تعامل با حاکمیت به منظور کاهش مشکلات اعضا و انجام پیگیری تا حصول نتیجه، دستور کار همیشگی ما به عنوان تشکل اول A+ اتاق بازرگانی ایران بوده است و این مهم با حمایت بیشتر، با افزایش مشارکت و همراهی اعضا امکان تقویت را خواهد یافت چرا که قدرتمندی سندیکا، حاصل هماهنگی و همسویی اعضا با این تشکل بوده، هست و خواهد بود.
استفاده از میزهای خدمت سندیکا (ارائه مشاوره در زمینه‌های بازرگانی – تجدیدپذیر – بهینه‌سازی مصرف –کار و تامین اجتماعی – مالیاتی – وزارت صمت)، اخذ ضمانتنامه از طریق صندوق‌هایی که با سندیکا تفاهنامه همکاری دارند، مشارکت در حوزه‌های سرمایه‌گذاری و تامین مالی از طریق کارگزاری‌ها و سبدگردان‌های دارای تفاهنامه با سندیکا از جمله سایر خدمات و تسهیلاتی است که با افزایش مشارکت اعضا می‌توانند رونق بیشتری به خود بگیرند.
سندیکا نماینده بیش از ۸۰۰ شرکت بوده و بدون سندیکا، پازل حکمرانی برق کشور کامل نخواهد شد. بر این باور هستیم که تصمیم‌گیری بخش دولتی برق بدون سندیکا، چیزی کم دارد به بزرگی و وسعت بخش خصوصی که طی ۴۷ سال گذشته بعنوان سربازان خط مقدم جنگ اقتصادی، تعهد خود را به این مرز و بوم اثبات کردند. سندیکا با بیش از ۸۰۰ عضو خود طی این سال‌ها اثبات کرده است که برای حاکمیت یک شریک راهبردی بوده نه یک ذینفع مطالبه‌گر، چرا که برای مشکلات، بدنبال ارائه راهکار تا حصول نتیجه بوده است. (نگاه سندیکا به مشکلات انفعالی نبوده است)
پروژه‌های متوقف را یا راه انداخته و یا تعیین تکلیف آن‌ها را پیگیری کرده و با رودخانه کم آب پرداخت مطالبات، اجازه نداده تا بسیاری از زمین‌ها خشک شوند.
پیگیری‌های ارزی سندیکا طی دو سال گذشته، که بعضاً نیز منتج به نتیجه شده‌اند، روند قراردادها را از رکود نجات داده است و خلاصه اینکه سندیکا نقش یار دوزادهم خود را بازی کرده است و نوبت طرف دولتی است، تا بر عزم و اراده برای همسنگری بیافزاید.
و اما در پایان «طبق تمام قوانین آیرودینامیک، زنبور عسل نمی‌تواند پرواز کند! چرا که وزن بدنش با سایز بالش همخوانی ندارد، اما زنبور عسل همچنان پرواز می‌کند و نقش مهمی در حفظ و پایداری اکوسسیتم جهانی دارد!» ما می‌توانیم و با هم بیشتر…
