به گزارش خبرگزاری توانیر، کاهش بارش در بسیاری از مناطق جهان، به ویژه در خاورمیانه و شمال آفریقا، به شدت محسوس است. بر اساس گزارش‌های جهانی، پیش‌بینی می‌شود که بارش در این مناطق به طور مداوم کاهش یابد و تعداد روزهای خشک افزایش یابد.
در ایران، کاهش ۴۷ درصدی بارش در پاییز و زمستان سال ۱۴۰۲ نسبت به میانگین بلندمدت، نگرانی‌های جدی را در میان کشاورزان و مسوولان ایجاد کرده است. این کاهش بارش نه تنها بر کشاورزی تأثیر می‌گذارد، بلکه به کمبود آب و بحران‌های اجتماعی نیز منجر می‌شود.
از طرفی افزایش دما به عنوان یکی از پیامدهای تغییرات اقلیمی، به طور مستقیم بر الگوهای بارش و منابع آبی تأثیر می‌گذارد. دماهای بالاتر باعث تبخیر بیشتر آب و کاهش منابع آبی می‌شوند. در ایران، میانگین دما در سال‌های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته و این موضوع به تشدید خشکسالی و کاهش بارش‌ها منجر شده است.به عنوان مثال، در پاییز سال ۱۴۰۲، دما به طور میانگین ۴ درجه سانتی‌گراد افزایش یافته است.
افزایش دما و کاهش بارش به طور مستقیم بر مصرف برق تأثیر می‌گذارد. در شرایطی که دما بالا می‌رود، نیاز به سیستم‌های خنک‌کننده و تهویه مطبوع افزایش می‌یابد که این امر منجر به افزایش مصرف برق می‌شود. در ایران، با توجه به وابستگی به منابع آبی برای تولید برق، کاهش بارش‌ها به کاهش تولید برق آبی و در نتیجه افزایش مصرف برق از منابع دیگر منجر شده است. این وضعیت می‌تواند به بحران‌های انرژی و قطع برق در تابستان‌های گرم منجر شود.
در سطح جهانی، کشورهایی مانند هند و کشورهای آفریقایی نیز با چالش‌های مشابهی مواجه هستند. در هند، افزایش دما و کاهش بارش‌ها به بحران‌های آب و انرژی منجر شده و دولت‌ها به دنبال راهکارهایی برای مدیریت منابع آب و انرژی هستند. در کشورهای آفریقایی، خشکسالی‌های مکرر و افزایش دما به کاهش تولیدات کشاورزی و افزایش فقر منجر شده است.
کاهش بارش، افزایش دما و افزایش مصرف برق از جمله چالش‌های جدی هستند که نیازمند توجه و اقدام فوری هستند. ایران به عنوان کشوری با منابع آبی محدود، باید به دنبال راهکارهای پایدار برای مدیریت منابع آب و انرژی باشد. این اقدامات شامل بهبود فناوریهای آبیاری، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و برنامه‌ریزی دقیق برای مصرف آب و برق می‌شود.
مینا نظری - مدیر روابط عمومی شرکت توزیع نیروی برق تبریز
