به گزارش خبرگزاری توانیر، این تغییرات آب و هوایی و پدیده های اقلیمی، به عنوان چالشهای اساسی صنعت برق مطرح هستند. به منظور مدیریت ریسک های احتمالی و تضمین پایداری صنعت برق، اقدامات و برنامه ریزیهای مؤثری در شبکههای برق انجام میشود تا بتوان بر تأثیرات منفی تغییرات آب و هوا بر سیستم های قدرت مقاومت نشان داده و راهکارهای مناسبی برای مدیریت ریسک آنها به اجرا در آورد.
وقتی مواد داغ می شوند، منبسط می شوند. این مساله شامل شبکه ها و خطوط انتقال برق نیز می شود. به عنوان مثال، کابل های انتقال برق با ولتاژ بالا اغلب از آلومینیوم تشکیل شده اند که به ویژه در برابر انبساط در گرما حساس هستند. هنگامی که منبسط میشوند، خطوط هوایی میتوانند سست شده و پایین بیایند. این امر، مقاومت الکتریکی در کابلها را افزایش میدهد و منجر به افزایش تلفات و کاهش راندمان آنها می شود.
ترانسفورماتورهایی که ولتاژ را در سراسر شبکه افزایش و کاهش میدهند، نیز حساس هستند. آنها گرما را به عنوان محصول جانبی خود منتشر میکنند. آنها برای اینکه در یک سطح ایمن از کار نگه داشته شوند، دارای شاخصی هستند که به عنوان رتبه بندی قدرت شناخته می شود، یعنی بالاترین دمایی که در آن می توانند ایمن کار کنند. هنگامی که دمای محیط افزایش می یابد، این سقف کاهش می یابد و بازدهی آنها حدودا یک درصد به ازای هر درجه سانتیگراد افزایش دما، کاهش مییابد. در مقیاس بزرگ، این مساله می تواند تأثیر قابل توجهی بر شبکه برق داشته باشد. به طور کلی، شبکه های برق می توانند به ازای هر سه درجه گرم تر شدن، حدود یک درصد کارایی خود را از دست بدهند.
از سوی دیگر، افزایش دمای هوا می تواند تولید انرژی از نیروگاه های حرارتی را کاهش دهد. به ازای هر یک درجه افزایش دمای هوا، بالغ بر ٧ دهم درصد از ظرفیت قابل تولید یک توربین گاز کاهش پیدا می کند.همچنین لازم به توضیح است؛ هرچه دمای هوا بیشتر شود به همان میزان بر شدت مصرف برق افزوده می شود و بخش عمده این مصرف ناشی از عملکرد سیستم های سرمایشی است. به طوری که با هر درجه افزایش دما در کشور، از یک سو میزان تقاضای فعلی برق در کشور، ١٨٠٠ مگاوات افزایش پیدا می کند. از سوی دیگر، ۵۰۰ مگاوات توان قابل تولید نیروگاهها نیز با هر درجه افزایش دما، کاهش پیدا می کند. این یعنی اینکه با هر درجه افزایش دما، اختلاف بین تولید و مصرف برق به ٢٣٠٠ مگاوات می رسد و بیش از ٢٣٠٠ مگاوات ناترازی به شبکه برق تحمیل می شود.با ادامه افزایش دمای جهانی، این چالشها میتوانند حادتر شوند.
در نیروگاههای بریتانیا، کارهای مهم ارتقاء و نگهداری در ماههای ملایم تابستانی انجام می شود. اگر این دوره به دوره ای تبدیل شود که در آن تقاضا برای برق در زمان های اوج مصرف بیشتر باشد، میتواند به چالشهای جدیدی در آن کشور منجر شود.سرمایه گذاری در زیرساختها و ایجاد چشم انداز تولید برق که شامل ترکیبی از فناوریها و پاسخگویی به انواع نیازهای شبکه باشد، یکی از راههای مقابله با چالش های تغییرات آب و هوایی است.
یکی دیگر از راهکارهای عبور از این شرایط سخت، مدیریت و کاهش مصرف است که در همه دنیا به شکل مستمر انجام می شود. عمده پیک مصرف شبکه برق ایران به دلیل بارهای سرمایشی در فصل گرم است. با انجام مدیریت مصرف، ممیزی انرژی، بهبود راندمان خطوط تولید و پروسه های صنعتی می توان به کاهش مصرف برق و کاهش فشار بر شبکه گسترده برق کشور در این دوره کمک کرد.
نظرات: ۰
یکشنبه ۷ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۱:۴۸
نظرات: ۰ |
۰
۰
تغییرات آب و هوا و پدیدههای اقلیمی، گستره و شدت خود را افزایش دادهاند. این تغییرات بر همه صنایع، به ویژه صنعت برق تأثیرات قابل ملاحظه ای دارد. صنعت برق به عنوان یکی از عوامل اساسی و حیاتی اقتصاد و توسعه، با تغییرات آب و هوا مواجه است و تهدیداتی نظیر کاهش تولید انرژی، خرابی سیستمهای قدرت، افزایش هزینههای تولید و امنیت انرژی را به همراه دارد.